Ware liefde versus jaloezie - De oneindige aard van liefde ontdekken

Liefde. Het concept is even uitgebreid als mooi, op duizenden manieren gedefinieerd. De liefde van een moeder voor haar kind is eeuwig opofferend - echt heroïsch en ontroerend. De liefde tussen broers en zussen is vol van onuitgesproken begrip, terwijl ze elkaar koesteren, en vastberaden zorgen voor het geluk van de ander. Maar de liefde van koppels - dit is de liefde van legendes, de liefde die beantwoordt aan ons diepste verlangen om onze wederhelft te ontmoeten - een tweelingziel in de vorm van Shakti of Shiva - op een manier waarbij we het diepste van onszelf tonen, waar we samen één worden: in de connectie tijdens het vrijen…. Het is in deze unie dat de tantrische meesters geloven dat we niet alleen de meest intense diepten van de ziel bereiken, maar dat we ook een staat van goddelijke zelfrealisatie kunnen bereiken, spirituele transcendentie door extase.

Als we het daar gewoon bij kunnen laten - mooi, idyllisch - zouden er geen problemen zijn, een perfecte wereld van ware liefde. Gelukkige koppels in de tuin van Eden, omringd door magische watervallen en bossen, met kleuren van een zonsondergang die over hen heen stromen en vogels die in de buurt zingen. Helaas is romantische liefde niet zoals een sprookjesachtige Disney-cartoon en bestaat ze altijd binnen een relatie. En relaties - tussen mensen geconditioneerd door jaren of decennia van sociale, culturele en gezinsinvloeden - zijn de speeltuin voor al die conditionering. Het is dus de tuin van Eden plus ... twee enorme koffers.

Twee van de grootste culturele normen die zich voordoen als liefde voor een grote meerderheid van de mensen zijn: jaloezie en bezitterigheid. Het is zo normaal geworden om liefde gelijk te stellen aan jaloezie dat mensen vaak denken dat als er geen jaloezie is, er geen liefde is. Een vrouw die zich genegeerd voelt op een feest flirt met een vreemdeling om een ​​"liefdesreactie" van haar vriend te veroorzaken (die zo het begin van seksuele interesse in "zijn" meisje blokkeert), maar dit is geen liefde. In werkelijkheid is er geen plaats in de liefde voor jaloezie, wat eigenlijk de belichaming is van angst en onzekerheid - emoties geassocieerd met onze laagste chakra, verantwoordelijk voor veiligheid en overleven. Dus jaloezie is geen teken van liefde, maar eerder het tegenovergestelde - een teken van stervende liefde, een gif dat een relatie plaagt.

Wanneer onzekerheid in ons opkomt, weerspiegelt dit niet alleen ons eigen lage zelfbeeld, maar ook een gebrek aan fundamenteel vertrouwen in onze partner. Onzekere partners vertrouwen vaak op een concept van hun relatie als een overeenkomst of een reeks verwachtingen en verplichtingen. In dergelijke gevallen zijn ze afhankelijk van dit "liefdescontract" (casual in de vorm van exclusiviteit, of formeel in de vorm van een huwelijk) opgesteld tussen zichzelf en een andere man of vrouw die al hun behoeften en verlangens zal vervullen als partner van het andere geslacht die optreedt als 'liefdesaanbieder'. Dit contract omvat ook het geven van de nodige aandacht aan de partner (... of er kunnen strafmaatregelen volgen). Maar dit is geen liefde; het zijn parameters, een vat zonder de inhoud. De inhoud is de liefde zelf - vrij en onbegrensd, onvoorspelbaar en expansief, gul voor een bedelaar, een compliment, aanraking, menselijke connecties….

Waarom zou er een kooi rond liefde zijn? Het is niet mogelijk om emoties af te dwingen van degenen van wie we houden. In ware liefde wordt liefde onvoorwaardelijk gegeven. Het wordt niet geruild voor: verwachtingen, wederzijds gedrag, seksuele toewijding, emotionele geschenken (vriendelijkheid, zorg, enz.) of iets anders. Liefde is ofwel gratis of het is geen liefde.

We weten nu dat de helft van alle huwelijken eindigt in een scheiding. Getrouwde mensen die het gevoel hebben de partner van hun dromen te hebben ontmoet die hen compleet maakt en aan al hun intieme en emotionele behoeften voldoet, kunnen zonder een kristallen bol nog steeds niet weten dat dezelfde persoon hen voor altijd zal gelukkig maken. Waarom niet? Dit is heel belangrijk om over na te denken, want iedereen zei dat ze voor altijd samen zouden zijn, maar bij de helft blijkt dit uiteindelijk niet het geval te zijn... Het illustreert de onvoorspelbare aard van "liefde" voor veel mensen. Terwijl we in Tantra geloven dat liefde voor altijd is, wordt de gemiddelde persoon vaak verliefd en dan weer niet meer. Wat betekent verliefd zijn in dat geval? Is het dat we ons daadwerkelijk aangetrokken voelen tot persoonlijkheid en er uiteindelijk moe van worden? Houden we echt van het gevoel dat iemand ons geeft? En wanneer het afneemt, besluiten we onze liefde terug te trekken? Vergeten we dan de persoon die we hebben gevonden? Als we ons de stroom van liefde met deze partner kunnen herinneren, waar gaat de liefde dan later heen? Wat ooit werd gedeeld, maakt nog steeds deel uit van onze essentie; liefde gaat nooit dood.

Hoe kunnen we liefde kwantificeren?

Kwantificering - van wie meer moet worden gehouden - is een veel voorkomend maar verkeerd perspectief. Ouders zijn soms de eersten die dit idee voor de grap uiten naar hun kinderen toe. "Van wie hou je meer, ik of je vader?" En dit kan het eerste verwrongen begin vormen in hun gedachten van liefde als een ruilbaar iets, uitgedeeld in afgemeten porties, en daarom eindig en meetbaar.

De radicale Indiase spirituele leraar Osho had een zeer interessant perspectief op dit aspect van liefde. Hij zei treffend:

De mens heeft door de eeuwen heen in een staat van schaarste geleefd en dat heeft het idee gegeven dat liefde ook schaars is. Als je van twee personen houdt, zou elk van hen de helft van je totale liefde krijgen. Als je van drie houdt, meer verdeeldheid. Als je van duizenden houdt, is de liefde zo dun verspreid dat het bijna is alsof je helemaal niemand liefhebt. Dit geldt niet voor liefde. Liefde is onuitputtelijk. Er is geen sprake van schaarste.

Mensen houden dit standpunt vast en evalueren hun vermogen tot liefde alsof het wordt afgemeten, vergelijkbaar met de energie die op een dag beschikbaar is voor het scheppen of beantwoorden van e-mails. Liefde kan niet worden verminderd in overeenstemming met hoeveel mensen we liefhebben. Als dit zo was, zou onze liefde het grootst en het sterkst zijn in de buurt van wanneer we worden geboren, wanneer we alleen onze ouders kennen en liefhebben, en misschien grootouders of broers en zussen. Maar we weten dat liefde in de loop van de tijd dieper en krachtiger wordt, onze capaciteit groeit. Liefde is eigenlijk meer een spier die wordt versterkt door liefhebben. We verbinden ons met de universele stroom van liefde, die wordt geopend op het niveau van onze hartchakra.

Wil liefde de bezitterigheid overstijgen - een zeer controlerende emotie - en onbeperkt worden, dan moeten de angsten van het ego worden geconfronteerd. Aan deze test kan ook niet ontsnapt worden door de tantrische meesters; in feite vormt het ook voor hen een van de moeilijkste maar noodzakelijke uitdagingen om hun eigen jaren van sociale conditionering te overtreffen. Het overwinnen van deze reacties in een relatie - tantrisch of niet - vergt veel eerlijkheid, volwassenheid, spiritueel doorzettingsvermogen, moed en een nobele toewijding aan liefde.

Liefde is oneindig ... en gratis

Liefde moet niet exclusief maar inclusief zijn. Liefde is uitgestrekt en oneindig van aard. Hoe kan deze worden ingeperkt? Exclusiviteit is oefenen in beperking en niet-liefde. En waarom zouden we dat vragen aan onze geliefden? Zouden we onze geliefden ooit vragen om vriendelijkheid met niemand behalve ons te oefenen? Of deugd? Waarom vragen we onze geliefden dan niet om liefde te oefenen met iedereen die ze ontmoeten en iedereen die ze kennen? Er is maar één antwoord; opnieuw is het angst. We zijn bang om te worden vervangen als het 'liefdesobject' van onze partner. En dan: wie zal van ons houden? Het vergt enige volwassenheid om dit te erkennen en onze partners de vrijheid te geven om lief te hebben, met onze aanmoediging, en om onze eigen liefde te verbreden. Liefhebben is 24/7. Het werkt niet in ploegendiensten ... Als we streven naar liefdevolle relaties, is het de moeite waard om te onthouden wat Sting in één van zijn liedjes heeft vereeuwigd: "If you love someone, set them free."

Kahlil Gibran (de profeet) begreep dit en vereeuwigde het in een prachtig gedicht, waarmee we hier zullen afsluiten:

Jullie zijn samen geboren en samen zullen jullie voor altijd zijn.

Jullie zullen samen zijn wanneer de witte vleugels van de dood jullie dagen verbrokkelen.

Ja, jullie zullen samen zijn, zelfs in de stille herinnering van God.

Maar laat ruimtes bestaan in jullie samenzijn,

En laat de winden van de hemel tussen jullie dansen.

Heb elkaar lief maar maak geen band van liefde:

Laat het liever een bewegende zee zijn tussen de oevers van jullie ziel.